اثرات اسید رتینوئیک تمام ترانس بر القا آپوپتوز و بیان ژن های notch۱ و hes۱ در رده سلولی سرطان معده mkn-۴۵

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین و کشنده ترین بدخیمی ها در جهان است. اسید رتینوئیک تمام ترانس (atra) به عنوان القاکننده ی تمایز در درمان بسیاری از سرطان ها و به طور ویژه در درمان لوسمی پرومیولوتیک حاد (apl) استفاده می شود. مسیر پیام رسانی سلولی notch نقش مهمی در حفظ تعادل میان تکثیر سلولی و آپوپتوز ایفا می کند. فعالیت نابه جای این مسیر در توسعه و پیشرفت بسیاری از بدخیمی ها از جمله سرطان معده نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر atra بر روند بقا سلولی، روند تغییرات چرخه سلولی و القا آپوپتوز در سلول های سرطانی معده رده سلولی mkn-45 بود. هم چنین تغییرات بیان ژن های notch1 و hes1 به دنبال تیمار با atra مد نظر قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه سلول های سرطانی معده رده ی سلولی mkn-45 با غلظت های افزایشی 5/2، 5، 10، 15، 20، 25 میکرومولار از اسید رتینوئیک تمام ترانس تیمار شدند. بقای سلولی با استفاده دی متیل تترازولیوم بروماید (mtt) بررسی شد. کیت اندازه گیری فعالیت کاسپاز 3 و 7 برای سنجش میزان آپوپتوز سلولی مورد استفاده قرار گرفت. روش فلوسیتومتری برای مطالعه ی روند تغییرات چرخه ی سلولی به کار گرفته شد. بررسی پروفایل بیان ژن های hes1 و notch1 از طریق تکنیک rt-pcr انجام شد. یافته ها: نتایج mtt نشان داد که تیمار با atra سبب کاهش میزان بقا سلول های سرطانی mkn-45 شد که بیش ترین کاهش در غلظت 10 میکرومولار بود. دوزهای بالاتر atra تفاوت معنی داری در کاهش بقا سلول های سرطانی نسبت به غلظت µm 10 را نشان ندادند. تیمار سلول های سرطانی معده با atra سبب افزایش فعالیت کاسپاز 3 و 7 در این سلول ها شد. هم چنین نتیجه ی فلوسیتومتری حاکی از تجمع سلول های سرطانی تحت تیمار با atra در مرحله g1 از چرخه سلولی بود که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود. نتایج rt-pcr نشان داد که میزان بیان notch1 و hes1 در گروه تحت تیمار با atra در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری یافته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما atra می تواند از طریق کاهش بقای سلولی و القای آپوپتوز اثرات سمی خود را بر روی سلول های سرطانی معده رده سلولی mkn-45 اعمال می نماید. توقف سیکل سلولی در فاز g1 و کاهش بیان ژن notch1 و hes1 موید اثرات ضد تکثیری atra می باشد